Thélème Community. Week 3

Note: For our English speaking friends the text in english at the bottom of this page and you can leave a comment.

Note: Helemaal onderaan de pagina kun je een reactie achterlaten.

Thélème Community week 3

Het is een leuke tocht om naar de vulkaan Poas te lopen vanaf hier, zegt Vaillant tijdens een groepsbijeenkomst. Joselyn en ik doen de geiten en de kippen wel. Om goed zicht te hebben is het belangrijk dat jullie om 8 uur ’s ochtends aankomen bij de vulkaan. Dus op woensdag staan wij, de 5 vrijwilligers, om half 5 op zodat we de tocht naar de Poas kunnen maken.Het huis ligt op 1800 m hoogte. De Poas, een nog werkende vulkaan, ligt op 2700 meter hoogte. We beginnen vol goede moed aan onze tocht waarbij we dus 900 meter stijgen. Het bos is prachtig, de zonsopgang is wonderschoon maar de tocht is pittig. Klimmen, klimmen, klimmen, dr komt geen eind aan. Wij, ‘de oudjes’, geven tempo aan en dat is behoorlijk traag.

Na 4 uur wandelen komen we om 9 uur aan bij de Poas, een uur later dan gepland.

Het is een nationaal park en wordt volop bezocht door toeristen. De boswachter zegt dat de vulkaan sinds 2 minuten in de wolken ligt. We zien niets en zijn een beetje teleurgesteld. Maar, daar laten we het niet bij. In een korte meditatie stel ik me voor dat we een fantastisch uitzicht hebben. En het werkt. Gedurende ruim een uur is er zon, zien we rook uit de vulkaan komen en worden we getrakteerd op een meesterlijk uitzicht. Dank u wel, we genieten volop en zijn bijna niet meer weg te slaan.

We besluiten een taxi terug te nemen. Het is een heel geregel om met z’n vijven mee te kunnen rijden, maar uiteindelijk komen we in Grecia aan waar we een welverdiende lunch nuttigen. Om een uur of 16.00 zijn we terug bij Theleme. Wat een rijke ervaring was dit.

Het wordt weer weekend. Dan rusten we uit en doen we leuke dingen. Deze keer wandelen we met Vaillant door het bos naar een pool. Theleme grenst aan het nationaal parc Bosque de Nino. Daar moet je eigenlijk voor betalen, maar omdat hij de weg kent lopen we stilletjes door het park om niet op te vallen. In Costa Rica is bijna al het land in privé bezit. Na een minuut of 20 lopen komen we bij een pool waar water uit de berg in loopt. Het water is koud. Vaillant gaat als eerste het water in, Lida volgt later. In rust zitten ze samen meditatief te badderen. De hond Galleta is mee, maar die heeft geen zin in een duik en loopt met een grote boog om ons allen heen.

Doordeweek doen we behalve de geiten en de poultry allerlei klussen. Omdat we in het regenseizoen zitten valt er bijna dagelijks flink wat regen en kan het behoorlijk donderen en stormen. Hierdoor liggen er veel dennenaalden op het dak. Op een mooie ochtend klimt Gab het dak op om de dakgoot leeg te halen. Het uitzicht is fantastisch. In de verte ligt Grecia te schitteren in het dal.

Een ander klusje wat al een tijdje aangepakt dient te worden is de vieze troep bij de vuilnisbak schoon maken. De vuilnis bak is een grote ijzeren vierkante doos waar vuilnis in plastic zakken wordt gedeponeerd. Hier in Costa RIca lopen de wilde dieren vrij rond die op zoek gaan naar eten in de vuilnis. Om te voorkomen dat overal rommel ligt zijn de ijzeren bakken nodig. Daarbij wordt er niets opgehaald als het niet netjes in bakken zit. De vuilnisbak bij Theleme was behoorlijk stuk. De deksel sluit niet, het huisvuil ligt overal om de bak heen en het is vies en het stinkt. Lida heeft de twee mannelijke vrijwilligers opgetrommeld en met hen een plan bedacht om de rotzooi op te ruimen en hoe ze een nieuwe deksel konden bevestigen. Ze is trots op haar werk.

Naast het werk op Theleme, van ’s ochtends 7 uur tot 13.00, doen we drie keer per week Vinyasa. Het is een groepsactiviteit geworden. We vormen de huiskamer om tot yoga studio, leggen onze matjes neer en zetten een les aan op de computer. Vinyasa lijkt op Hatha yoga. Het is lang geleden dat onze lichamen opgevouwen worden tot donuts, maar we worden steeds leniger. Hond Galleta is een goede stoorzender. Die vind het heel leuk om met ons te spelen, te likken en op ons te springen als we in de omgekeerde hond staan. Als het te erg wordt sturen we haar weg, maar ze is slim genoeg om op tijd te stoppen. We genieten met z’n vieren van ons gezamenlijke yoga evenement en voelen ons er goed door.

Text in English

Thélème Community week 3

It's a nice trip to walk to the Poas from here, says Vaillant during a group meeting. Joselyn and I will take care of the goats and chickens. To ensure good visibility, it is important that you arrive at the entrance at 8 a.m. So on Wednesday, the five of us volunteers get up at 4:30 a.m. to make the trip to Poas. The house is located at an altitude of 1,800 meters. Poas, an active volcano, is located at an altitude of 2,700 meters. We start our hike in good spirits, climbing 900 meters. The forest is beautiful, the sunrise is stunning, but the hike is tough. Climbing, climbing, climbing, there's no end to it. We, “the oldies,” set the pace, which is pretty slow. After four hours of walking, we arrive at Poas at 9 a.m., an hour later than planned. It is a national park and very popular with tourists. The forest ranger says that the volcano has been covered in clouds for two minutes. We can't see anything and are a little disappointed. But we don't leave it at that. In a short meditation, I imagine that we have a fantastic view. And it works. For over an hour, the sun shines, we see smoke coming out of the volcano and are treated to a magnificent view. Thank you, we are enjoying ourselves to the fullest and can hardly tear ourselves away.

We decide to take a taxi back. It takes quite some effort to arrange transportation for all five of us, but we eventually arrive in Grecia, where we enjoy a well-deserved lunch. By 4 p.m. we are back at Theleme. What a rich experience this was.

In the weekends we rest and do fun things. This time we walk with Vaillant through the forest to a pool. Theleme borders the Bosque de Nino National Park. You actually have to pay to enter, but because he knows the way, we walk quietly and silent through the park so as not to attract attention. In Costa Rica, almost all the land is privately owned. After walking for about 20 minutes, we arrive at a pool where water flows in from the mountain. The water is cold. Vaillant goes into the water first, followed by Lida. They sit together meditatively, bathing in peace. The dog Galleta is with us, but she doesn't feel like a dip and walks around us all in a wide arc.

During the week, we do all kinds of chores besides taking care of the goats and poultry. Because it is the rainy season, there is heavy rain almost every day, and it can thunder and storm quite a bit. As a result, there are a lot of pine needles on the roof. One beautiful morning, Gab climbs onto the roof to empty the gutter. The view is fantastic. In the distance, Grecia glitters in the valley.

Another task that has been needing attention for some time is cleaning up the mess around the trash can. The trash can is a large square iron box where trash is deposited in plastic bags. Here in Costa Rica, wild animals roam freely and search for food in the trash. The iron bins are necessary to prevent trash from being scattered everywhere. In addition, nothing is collected if it is not neatly placed in the bins. The trash can at Theleme was pretty broken. The lid doesn't close, the trash is all over the place, and it's dirty and smelly. Lida rounded up the two male volunteers and came up with a plan with them to clean up the mess and figure out how to attach a new lid. She's proud of her work.

In addition to the work at Theleme, from 7 a.m. to 1 p.m., we do Vinyasa three times a week. It has become a group activity. We transform the living room into a yoga studio, lay out our mats, and start a class on the computer. Vinyasa is similar to Hatha yoga. It has been a long time since our bodies have been folded into doughnuts, but we are becoming more and more flexible. Our dog Galleta is a good distraction. She loves to play with us, lick us, and jump on us when we're in the downward dog position. When it gets too much, we send her away, but she's smart enough to stop in time. The four of us enjoy our joint yoga event and it makes us feel good.