Paard Macarena

Note: For our English speaking friends the text in english at the bottom of this page and you can leave a comment.

Note: Helemaal onderaan de pagina kun je een reactie achterlaten.

Paard Macarena / Horse Macarena

Een blog speciaal gewijd aan een paard. Dit heeft te maken met een wens die ik al lang had, voordat ik op reis ging. Ik had het gevoel dat deze reis de uitkomst zou bieden om mijn paarden angst voorgoed los te laten. Ik ontmoette het eerste paard Macarena in de bergen van Costa Rica.

In 1972 ging ik samen met mijn zus Elizabeth een rit maken op een paard vanaf een manege in Bakkum.  Ik was 12 jaar en vond het best spannend om zo hoog op de rug van een paard te zitten. We reden met meerdere paarden richting de duinen. We waren amper op weg en daar voelde ik dat mijn paard door zijn voorbenen zakte en voor ik het wist, was ik uit het zadel. Mijn paard rolde op zijn rug. De paarden leider schopte mijn paard in zijn flank om hem op 4 benen te krijgen. En ik keek er alleen maar naar. Ik heb nooit meer paard gereden. Deze negatieve ervaring had een enorme impact op mij gemaakt en ben sindsdien paarden uit de weg gegaan, ik was er bang voor. Eigenlijk vond ik paarden geweldig, maar ik wist niet waarom. In de loop der jaren werd ik me ervan bewust, dat paarden bijzondere gaven hebben. Zij hebben een bepaalde sensitiviteit voor mensen. Dat wekte blijvend mijn belangstelling.

13 jaar geleden (2012) was ik teamcoach in opleiding voor teams in de zorg en verpleging. Ik wilde ook leren van andere werkterreinen met teamcoaching. Door mijn nieuwsgierigheid voor paarden, had ik mij aangemeld voor een cursusdag over teamcoachen met paarden. Ik voelde mij niet erg op mijn gemak, toen we met een groepje van 6 mensen in de kraal stonden van een enorm Fries paard. Het paard stond aan de andere kant van de kraal en kwam langzaam naar ons toegelopen. Ik zag dat hij regelrecht op mij afkwam. Ik stak mijn hand uit en hij beproefde mijn hand en ik voelde zijn lippen. Na een paar keer trappelen met zijn voorbeen in het zand, liep hij weer rustig weg. Ik kon weer ademhalen. Toen zei de paardencoach tegen mij:” Hij kwam zijn vertrouwen brengen”. Dat was een bijzondere ervaring, omdat ik niet eerder zo bewust werd van vertrouwen mogen ontvangen. In mijn vocabulaire stond tot dan toe, alleen nog, vertrouwen geven.

Dit zijn twee ervaringen die ik met een paard aan den lijve heb meegemaakt. Om mijn interesse voor paarden te bevredigen, keek ik naar filmpjes op het internet over het gedrag van paarden. Ik keek naar paarden die in de wei stonden te grazen, te schuilen of te galopperen. Maar dat lag nog steeds ver buiten mijn fysieke beleving, waar ik wel een wens had.

Zaterdag 23 augustus in Costa Rica zie ik op het land van Thélème Community een paard staan. Gewoon los en rustig te grazen. Ze kijkt op wanneer ze ons opmerkt. Ze blijft rustig staan en ik voel de drang om haar van dichtbij te ontmoeten. “Zou dit een moment zijn om met een paard te kunnen verbinden”, dacht ik. Wij, Judy en ik, geven haar water en hooi. Ik blijf op een afstandje, maar voor mij al dichtbij genoeg. Ze is bekend bij Judy en ze vertelt dat ze eigendom is van de buren. 

Dit paard, Macarena genaamd, is altijd alleen. Vandaag is ze los gebroken uit haar domein. Macarena blijft in onze omgeving rond lopen en grazen. Ik haal mijn fluit en speel een liedje voor haar. Macarena hoort de muziek en komt rustig naar me toe lopen. Ze blijft even staan, draait zich dan weer om en trekt nog wat gras om te eten.

Ik heb haar kunnen aaien over haar hoofd met een liefdevol gevoel, zonder angst. Ik voel me zo goed en blij dat ik van zo dichtbij dit paard heb kunnen groeten. 

Deze ontmoeting met Macarena is een fantastisch begin voor mij om contact te maken met paarden. Mijn wens is verhoort. Later op de dag is Macarena opgehaald door haar eigenaar. Wat ik toen zag, vond ik echt bijzonder: Macarena liep eerst naar Judy, daarna kwam ze even naar mij en vervolgens liep ze met de eigenaar weg. Ik had het gevoel dat Macarena ons eerst groette, voordat ze meeging met haar baasje. Top ervaring!

Text in English

Horse Macarena

A blog dedicated to a horse. This has to do with a wish I had long before I went traveling. I felt that this traveling would offer me the opportunity to let go of my fear of horses for good. I met the first horse, Macarena, in the mountains of Costa Rica.

In 1972, my sister Elizabeth and I went horse riding at a riding school in Bakkum.  I was 12 years old and quite excited to be sitting so high on the back of a horse. We rode with several other horses towards the dunes. We had barely set off when I felt my horse buckle through his front legs and before I knew it, I was out of the saddle. My horse rolled onto his back. The horse leader kicked my horse in the flank to get him back on his four legs. And I just watched. I never rode a horse again. This negative experience had a huge impact on me and since then I have avoided horses, I was afraid of them. Actually, I thought horses were wonderful, but I didn't know why. Over the years, I became aware that horses have special talents. They have a certain sensitivity towards people. That sparked my lasting interest.

Thirteen years ago (2012), I was a team coach in training for teams in healthcare and nursing. I also wanted to learn from other fields of work with team coaching. Because of my curiosity about horses, I signed up for a course day on team coaching with horses. I didn't feel very comfortable when we stood with a group of six people in the pen of a huge Friesian horse. The horse was on the other side of the pen and slowly walked towards us. I saw that he was coming straight at me. I held out my hand and he tested it, and I felt his lips. After stamping his front hoof in the sand a few times, he walked away calmly. I could breathe again. Then the horse coach said to me, ‘He came to give you his trust.’ That was a special experience, because I had never before been so aware of receiving trust. Until then, my vocabulary only included giving trust.

These are two experiences I have had with horses. To satisfy my interest in horses, I watched videos on the internet about horse behaviour. I watched horses grazing in the meadow, sheltering or galloping. But that was still far beyond my physical experience, which I did wish to have.

On Saturday 23 August in Costa Rica, I see a horse standing on the land of the Thélème Community. Just grazing freely and calmly. She looks up when she notices us. She remains standing calmly and I feel the urge to meet her up close. ‘Could this be a moment to connect with a horse?’ I thought. We, Judy and I, give her water and hay. I stay at a distance, but close enough for me. She is familiar to Judy, who tells me she belongs to the neighbours.

This horse, named Macarena, is always alone. Today she broke free from her enclosure. Macarena continues to wander around our neighbourhood and graze. I take out my flute and play a song for her. Macarena hears the music and calmly walks towards me. She stops for a moment, then turns around and pulls some more grass to eat.

I was able to stroke her head lovingly, without fear. I feel so good and happy that I was able to greet this horse from so close up. 

This encounter with Macarena is a fantastic start for me to connect with horses. My wish has been granted. Later that day, Macarena was picked up by her owner. What I saw then was really special: Macarena first walked over to Judy, then she came over to me for a moment, and then she walked away with her owner. I felt that Macarena greeted us first before going with her owner. What a great experience!