Hiken op onze laarzen

Note: For our English speaking friends the text in english at the bottom of this page and you can leave a comment.

Note: Helemaal onderaan de pagina kun je een reactie achterlaten.

Wandelroutes op het terrein van de Camona / Hikes on the property of Camona

Even iets vertellen over het mooie grote terrein van de Camona. Van de 22 hectare land is slechts 8 hectare in gebruik voor wonen, tuinieren en dieren. De rest is beschermd.

Op het terrein zijn diverse mooie wandelroutes uitgezet door Jolanda en Simone oftewel Jo en Si zoals zij zichzelf noemen. Naast de blauwe route die we al hebben verkend kunnen we nog kiezen uit een rode, een groene en een gele route. Wij zijn nieuwsgierig wat de bergen ons te bieden hebben dus we besluiten te gaan voor de gele route die een sterke klim omhoog heeft. Het is de route naar de waterval. Er is nog niet voldoende regen gevallen om de waterval ook daadwerkelijk waterval te noemen. We vertrekken samen met Arturo, onze gids en guard van Camona op onze laarzen naar de route. We lopen voornamelijk in de geul waar de waterval zou lopen.

Arturo is opgegroeid in deze omgeving en legt ons uit dat een bepaalde soort tak als touw wordt gebruikt. Ook laat hij zien dat er holen in de bodem onder bomen en struiken zijn waar wilde dieren hun eten zoeken en kunnen schuilen. Arturo daagt zichzelf uit en klimt met een liaan omhoog. We roepen: ”Tarzan”, de associatie met de tekenfilm komt direct naar boven. Hij heeft er plezier in en zwaait uitbundig naar ons.

We klimmen verder omhoog en klauteren langs glibberige rotsen bedekt met mos, stappen op en over grillige wortels van de bomen, lopen langs hangende lianen en vele varens. “Esta es la cascada”, zegt Arturo. We zijn bij de waterval die droog staat. We kunnen zien waar het water van boven naar beneden komt. Op dit moment met 2 druppels tegelijk. Het is fascinerend en bijna niet voor te stellen dat het regenseizoen een waterval creëert. Het blijkt echt zo te zijn. Wij zullen dat niet meemaken.

Een paar dagen later staan we klaar om de volgende hike te maken, de rode route. En weer op onze laarzen, want de paden zijn op sommige stukken modderig waar je diep in wegzakt. Het is een ruige route met meerdere obstakels. Dat maakt de tocht door de jungle veel spannender. We dalen en klimmen langs Camona palmbomen. We stappen over omgevallen bomen en reiken naar houvast aan een tak of boom om niet uit te glijden. De hike is formidabel en we genieten volop.

Onderweg zien we weer schitterende bodemschatten. Af en toe staan we even stil om het schone te bewonderen. Het is een hike van ongeveer drie kwartier en voor we het weten zijn we alweer bij het eind en zien we de paarden grazen.

Op de berg achter het huis van Jo en Si is een bron. Hier is hun eigen drinkwater voorziening. We gaan met Si naar het water zuiveringssysteem kijken. Na een sterke klim omhoog zien we een grote blauwe ton waar het water in wordt opgevangen. We zien dat de ton vol is. Het water loopt erlangs door de geul naar de rivier. De ton staat in connectie met twee andere blauwe tonnen. Hier komt jullie water vandaan, zegt Si. Met een 500 meter slang wordt het water van 1 ton van hier naar jullie cabin en de cabin van de guards vervoerd. Het water van de andere ton gaat naar het woonhuis. We zijn onder de indruk van het simpele systeem. Het water proeft heerlijk en is zuiver. Het is een voorrecht om je eigen water voorziening te hebben, voor onze toekomst is dat een belangrijk item. We gaan nog even naar de ‘mirador’, de uitkijk. We staan hoog en hebben uitzicht op het erf.

Nadat we alle hikes op het sanctuary van Jo en Si hebben verkend, verplaatsen we onze wandeling naar ‘buiten de poort’. Het terrein is omheind met een hek en camera’s aan de kant van de weg. Het hek is op slot, als we weg willen doen de guards voor ons open.

Benito, de dienstdoende guard, is nergens te bekennen. We klimmen over het hek en starten met onze wandeling op de verharde zand-grindweg. Links en rechts jungle en na zo’n 10 minuten zien we de rivier Chontabamba. We willen de rivier oversteken bij de hangbrug, een stukje verderop. We laten de jungle achter ons en lopen langs weiden met koeien die ons vriendelijk aankijken. Na een zandweg komen we bij de hangbrug. In het midden staan we boven de razende rivier met uitzicht op het geweldige Andes gebergte. Wat is het hier toch mooi.

Aan de overkant van de rivier lopen we weer terug. Volgens Jo kun je een rondje lopen. Na enige tijd herkennen we de weg aan de overkant van de rivier. We besluiten de rivier over steken, tenslotte hebben we onze laarzen aan. We nemen die plek waar het water nog niet zo hoog is. Hand in hand stappen we over de keien. Het gaat goed, maar dan is de rivier toch dieper dan onze laarzen hoog. Met natte voeten en broek bereiken we de overkant. Dat hebben we toch maar weer mooi even geflikt.

Text in English

Hikes on the property of Camona

Let us tell you a little about the beautiful, large property at Camona. Only 8 hectares of the 22 hectares of land are used for living, gardening and animals. The rest is protected.

Jolanda and Simone, or Jo and Si as they call themselves, have marked out several beautiful walking routes on the property. In addition to the blue route we have already explored, we can also choose from a red, green and yellow route. We are curious to see what the mountains have to offer, so we decide to go for the yellow route, which has a steep climb. It is the route to the waterfall. There has not been enough rain yet to actually call it a waterfall. We set off with Arturo, our guide and guard from Camona, wearing our boots. We walk mainly in the gully where the waterfall would run.

Arturo grew up in this environment and explains to us that a certain type of branch is used as rope. He also shows us that there are holes in the ground under trees and bushes where wild animals search for food and can take shelter. Arturo challenges himself and climbs up a vine. We shout, “Tarzan”, the association with the cartoon immediately comes to mind. He is enjoying himself and waves enthusiastically at us. 

We climb further up and scramble over slippery rocks covered with moss, stepping on and over jagged tree roots, walking past hanging lianas and many ferns. ‘Esta es la cascada,’ says Arturo. We have reached the waterfall, which is dry. We can see where the water comes down from above. At the moment, there are two drops at a time. It is fascinating and almost impossible to imagine that the rainy season creates a waterfall. It turns out to be true. We will not experience that.

A few days later, we are ready to go for our next hike, the red route. Once again, we put on our boots, because some parts of the trail are muddy and you sink deep into the mud. It is a rugged route with several obstacles, which makes the journey through the jungle much more exciting. We descend and climb along Camona palm trees. We step over fallen trees and reach for a branch or tree to hold on to so we don't slip. The hike is formidable and we are enjoying it to the fullest.

Along the way, we see more beautiful treasures hidden in the soil. Every now and then, we stop for a moment to admire the beauty around us. It is a hike of about 45 minutes, and before we know it, we have reached the end and see horses grazing.

There is a spring on the mountain behind Jo and Si's house. This is their own drinking water supply. We go with Si to look at the water purification system. After a steep climb, we see a large blue barrel where the water is collected. We see that the barrel is full. The water runs past it through the channel to the river. The barrel is connected to two other blue barrels. This is where your water comes from, says Si. A 500-metre hose transports the water from one barrel to your cabin and the guards' cabin. The water from the other barrel goes to the house. We are impressed by the simple system. The water tastes delicious and is pure. It is a privilege to have your own water supply, which is an important factor for our future. We go to the “mirador”, the lookout point. We are standing high up and have a panoramic view of the yard.

After exploring all the hikes at Jo and Si's sanctuary, we move our walk “outside the gate”. The area is surrounded by a fence and cameras on the side of the road. The gate is locked, but when we want to leave, the guards open it for us.

Benito, the guard on duty, is nowhere to be seen. We climb over the fence and start our walk on the paved sand and gravel road. Jungle on our left and right, and after about 10 minutes we see the Chontabamba River. We want to cross the river at the hanging bridge a little further on. We leave the jungle behind us and walk along meadows with cows that look at us kindly. After a sandy road, we arrive at the hanging bridge. In the middle, we stand above the raging river with a view of the magnificent Andes mountains. It is so beautiful here.

We walk back at the other side of the river. According to Jo, you can walk in a circle. After a while, we recognise the road on the other side of the river. We decide to cross the river; after all, we are wearing our boots. We use the place where the water is not so deep. Hand in hand, we step over the rocks. It is going well, but then the river is deeper than our boots are high. With wet feet and trousers, we reach the other side. We managed that nicely after all.