Familie in Chili
Note: For our English speaking friends the text in english at the bottom of this page and you can leave a comment.
Note: Helemaal onderaan de pagina kun je een reactie achterlaten.
We gaan naar Chili naar onze familie / We go to Chile to our family
Op woensdag 29 oktober verlaten we ons prachtig onderkomen Camona Stay in Peru. Gelukkig kunnen we onze rugzakken bij de poort onder een afdak droppen want om 19.30 uur stort het van de regen. Samen met Arturo staan we schuilend te wachten op de taxi. Die brengt ons naar het bus station van Oxapampa. We nemen plaats in een luxe slaap bus, waar we plat kunnen liggen. Tussen het gehobbel en gebobbel door slapen we prima. Van Oxapampa naar Lima is het zo’n acht uur rijden. In Lima heeft de bus twee uur nodig om door het gigantisch drukke toeterende verkeer te rijden. Vanaf het busstation laten we ons door een taxi naar een hotel rijden.
Vandaag gaan we de wijk Barranco ontdekken. Dit wordt beschouwd als een artistieke wijk en is vlakbij het strand. We lunchen met uitzicht op zee en genieten ervan. Ons laatste strand was in Costa Rica in juli. Nadat we een stuk lopen door de wijk, nemen we de bus naar ons bekende Miraflores om nog wat boodschapjes te doen. We ontmoeten allemaal vriendelijke mensen. De man die ons een poncho verkoopt, de vrouw met een kruidenwinkeltje die een taxi voor ons besteld terug naar het hotel.
Rond 18.00 zijn we weer terug, herpakken onze rugzak en doen een dutje. Onze vlucht naar Chili vertrekt diezelfde avond om 00.55.
Na een goede vlucht en korte nacht worden we in Chili opgehaald door Arno, de neef van Lida. Hij brengt ons naar Mallarauca in de wijk Melipilla waar hij met woont met zijn vrouw Francisca en kinderen Raphaela (7 jaar) en Dante (5 jaar). We brengen de week door in het leven van dit jonge gezin. Wel ff wat anders. Springende kinderen om ons heen, druk werkende ouders, dus wij ondersteunen in de huishouding met de was, koken en passen een paar keer op.
Op zondag gaan we met het hele gezin naar Pomaire. Een klein stadje bestaande uit een paar straten met winkeltjes waar veel terracotta producten uit de streek worden verkocht. We slenteren winkeltje in en uit en kijken onze ogen uit. We maken connectie met Chili en haar bewoners en eten chileens. De kinderen vermaken zich prima. Moeilijk uit te drukken wat er anders is aan Chili, maar het verschilt echt met Peru.
Op maandag gaan we met Francisca en de kinderen biologische groente kopen. Biologische groenten kopen associëren wij met een markt of natuurwinkel. Maar hier betekent het dat we naar een boerderij rijden en met de boerin de velden in lopen om de groente die we willen te plukken. “Wil je bieten?”, vraagt de boerin, ja lekker zeggen wij en hup daar liggen ze in de boodschappentas. Raphaela en Dante rennen door de velden met aardbeien en andere groenten. Wat een fijne omgeving om zo op te groeien. In de kas staan rijen planten met cherrytomaatjes. Dante stouwt zijn wangen en trui ermee vol. We kopen 2 kilo tomaatjes en die zijn binnen 2 dagen op vooral door Dante.
Op woensdag gaan we paardenmest scheppen op de boerderij van vrienden van Francisca en Arno. De poort is een zelf gefabriceerd hek van prikkeldraad. Op het veld lopen vele paarden en er staat een koe achter een hek aan een touw. Terwijl wij de mest in zakken scheppen zijn de kinderen in een waterplas op het land aan het diven. We zijn deelgenoot van een bijzonder schouwspel. Aan de ene kant staat een paard aan de rand van het water, volkomen vrij, te kijken naar de spelende kinderen en aan de andere kant, onder een struik, waakt een herders hond over de kinderen. Dit geeft een warm gevoel in ons hart. We rijden naar huis met twee kletsnatte modderige kinderen. Wat heerlijk om zo vrij te kunnen spelen.
Zaterdag rijdt Lida met Arno en de kinderen haar eerste ritje in de fourwheeldrive om de motor van Arno op te halen in Santiago. Het is een lange, rechte weg naar de bergen. Aan de andere kant van de berg ligt Santiago. Voor ons Nederlandse begrippen zijn dat bergen, maar voor Chilenen zijn dit heuvels. Arno gaat vanaf nu met de motor naar zijn werk, zodat wij samen met de auto Chileense Andes kunnen verkennen.
Text in English
We go to Chile to our family
On Wednesday, October 29, we leave our beautiful accommodation Camona Stay in Peru. Fortunately, we can drop our backpacks under a shelter at the gate because at 7:30 p.m. it starts pouring rain. Together with Arturo, we are waiting for the taxi under the shelter. It will bring us to the bus station in Oxapampa. We take our seats in a luxury sleeper bus, where we can lie flat. Despite the bumpy ride, we sleep well. It takes about eight hours to drive from Oxapampa to Lima. In Lima, it takes two hours to drive through the city to the bus station. We arrive in Lima in the morning and take a taxi to a hotel.
Today we are going to explore the Barranco neighborhood. It is considered an artistic neighborhood and is close to the beach. We have lunch with a sea-view and enjoy it. Our last beach was in Costa Rica in July. After walking through the neighborhood, we take the bus to our familiar Miraflores to do some shopping. We meet lots of friendly people. The man who sells us a poncho, the woman with a spice shop who orders a taxi for us back to the hotel. Around 6 p.m., we are back, repack our backpacks, and take a nap. Our flight to Chile leaves that same evening at 12:55 a.m.
After a good flight and a short night, we are picked up in Chile by Arno, Lida's cousin. He takes us to Mallarauca in the Melipilla district, where he lives with his wife Francisca and children Raphaela (7) and Dante (5). We spend the week immersed in the life of this young family. It's quite a change. Children jumping around us, parents working hard, so we help out with the housework, doing the laundry, cooking, and babysitting a few times.
On Sunday, we go to Pomaire with the whole family. It is a small town consisting of a few streets with shops selling many terracotta products from the region. We stroll in and out of shops and feast our eyes. We connect with Chile and its inhabitants and eat Chilean food. The children are having a great time. It is difficult to express what is different about Chile, but it really differs from Peru.
On Monday, we go with Francisca and the children to buy organic vegetables. We associate buying organic vegetables with a market or health food store. But here, it means driving to a farm and walking into the fields with the farmer to pick the vegetables we want. “Would you like some beets?” asks the farmer. “Yes, please,” we say, and presto, they're in our shopping bag. Raphalea and Dante run through the fields of strawberries and other vegetables. What a wonderful environment to grow up in. In the greenhouse, there are rows of cherry tomato plants. Dante stuffs his cheeks and sweater full of them. We buy 2 kilos of tomatoes, which are gone within two days, mainly thanks to Dante.
On Wednesday, we go to shovel horse manure at the farm of Francisca's best friend's family. The gate is a homemade fence made of barbed wire. There are many horses in the field and a cow tied to a fence with a rope. While we shovel the manure into bags, the children are diving into a puddle on the land. We are witnessing a remarkable spectacle. On one side, a horse stands at the edge of the water, completely free, watching the children play, and on the other side, under a bush, a sheepdog watches over the children. This gives us a warm feeling in our hearts. We drive home with two soaking wet, muddy children. How wonderful to be able to play so freely.
On Saturday, Alida takes her first ride in the four-wheel drive with Arno and the children to pick up Arno's motorcycle in Santiago. It is a long, straight road to the mountains. Santiago lies on the other side of the mountain. For us from the Netherlands, these are mountains, but for Chileans, they are hills. From now on, Arno will ride his motorcycle to work, so that we can explore the Chilean Andes together by car.
